Bożonarodzeniowy finał

Tegoroczne obchody święta (12.01.2014 roku) rozpoczął II Parafialny Koncert Kolęd i Pastorałek, którego organizatorami było Duszpasterstwo parafii i Rada Parafialna oraz Parafialna Schola EDEN. Jego przesłaniem były słowa: „Dziś nadzieja rodzi się…”, zaś wprowadzeniem – msza św. w intencji uczestników i wykonawców. Doświadczenie ubiegłorocznej edycji Koncertu zaowocowało lepszą organizacją oraz zmianami w formule spotkania – tym razem podkreśliliśmy potrzebę i wartość wspólnotowego kolędowania. Po raz pierwszy Koncert miał wymiar prawdziwie parafialny – tak od strony organizacyjnej, jak i odtwórczej. W sumie do udziału zgłosiło się 3 wykonawców indywidualnych, jedna „rozśpiewana rodzina” oraz 3 kolędujące grupy.

Rangę Koncertu podkreśliła obecność Burmistrza miasta Lubań, Arkadiusza Słowińskiego z asystentem, Janem Hałakuć; Dyrektora lubańskiego Miejskiego Domu Kultury, Marcina Bykowskiego; Radnego miasta Lubań, Ryszarda Piekarskiego oraz dużo większe od ubiegłorocznego zainteresowanie Parafian.
Koncert miał w swoim zamyśle podkreślić rolę emocji towarzyszących przeżywaniu Tajemnicy Wcielenia: radości, refleksji, zadumy i entuzjazmu. Te właśnie akcenty były kolejnymi punktami programu Koncertu – godność kolędowego czasu podkreślili młodzi instrumentaliści (Wiktoria i Mateusz Wójcik); o chwilę zadumy zadbała Schola EDEN artystycznym wykonaniem „Znaku pokoju” i „Kolędy dla nieobecnych”; młodzieńczy entuzjazm dał się odczuć w kolędowaniu grupy uczniów Gimnazjum nr 1 w Lubaniu. Koncert miał też trzy odsłony będące całkowitym novum.
Pierwszym było wystąpienie Burmistrza miasta Lubań, pana Arkadiusza Słowińskiego, który nie tylko zachęcił nas do włączenia się w kolędowanie (skąd my to znamy: „Pomożecie? /…/ Pomożemy!”), ale także podzielił się refleksją płynącą z doświadczenia rodzinnego przeżywania Świąt. Drugim – podkreślający radość świątecznej atmosfery przeżywanej w gronie rodzinnym występ Państwa Szydło (młodej rodziny zaangażowanej w życie parafii), którego centrum stała się kolęda „Przybieżeli do Betlejem”, wykonana „brawurowo” przez 5-letnią Nadię. Trzecim wreszcie – występ grupy osób, które w ostatnim dniu roku 2013 postanowiły założyć nową formację, nazwaną „Maksymiliankami”. Mimo niewielkiej ilości czasu grupa przygotowała kilka kolęd i pastorałek, które stały się okazją wspólnego kolędowania – tym razem uczestnicy Koncertu „pracowali” nie tylko rękami. Tak więc podczas Koncertu zaprezentowano całą gamę form wykonań, prowokujących do spontanicznego włączania się słuchaczy; śpiewaliśmy kolędy znane i poznaliśmy kilka utworów nie znanych nam.

O specyfice Koncertu najlepiej zaświadczył chyba „wielki finał”. Dziękujący za zaproszenie Pan Burmistrz (odwołujący się do słów bł. Matki Teresy z Kalkuty „Kiedy jest Boże Narodzenie?”) skutecznie zachęcił wszystkich do wspólnego odśpiewania „Do szopy, hej, pasterze”, zaś kolejny mówca, Dyrektor lubańskiego MDK, Pan Marcin Bykowski bardzo ciepło podsumował nasze spotkanie słowami: „Dotąd przeżywałem dwa magiczne momenty kolędowania: podczas rodzinnego wigilijnego kolędowania i w trakcie kolędy rozpoczynającej mszę świętą pasterką. /…/ Od dzisiaj jest jeszcze trzeci taki moment: kolędowanie w kościele św. Maksymiliana Kolbe” oraz sugestywnie zachęcił do finałowego zakolędowania: „Zaśpiewajmy teraz tak, żeby cały Lubań słyszał, że Miejski Dom Kultury jest dzisiaj tutaj, /…/ to Wy jesteście dzisiaj centrum kultury…”. Efekty przerosły najśmielsze oczekiwania.

Atmosfera uroczystości Chrztu Pańskiego dała się także odczuć podczas drugiej odsłony tego dnia – w godzinach popołudniowych, w budynku Gimnazjum nr 1, rozpoczęło się parafialne Spotkanie Opłatkowe, w którym wzięła udział kilkudziesięcioosobowa grupa członków grup i stowarzyszeń parafialnych. Nie zabrakło więc przedstawicielek Żywego Różańca i Rycerstwa Niepokalanej; w spotkaniu wzięli czynny udział członkowie Rady Parafialnej i Parafialnego Koła Caritas; byli także reprezentanci Służby Liturgicznej i Scholi EDEN oraz oczywiście proboszcz parafii. Spotkanie stało się okazją do ponownego przeżycia wigilijnych wzruszeń – symbolika zapalanego światła, odczytany fragment Ewangelii, wspólna modlitwa, serdeczności przy dzieleniu się opłatkiem i wreszcie… wspólna kolęda. Aż trudno pojąć, że są środowiska rezygnujące z tego bogactwa na rzecz spotkań, które trącą raczej obojętnością niż wzajemnym zainteresowaniem i serdecznością.
Spotkanie przeciągnęło się do późnych godzin wieczornych i o dziwo… im dłużej trwało, tym śpiew nabierał dynamiki (Czyżby „Cud Nocy Betlejemskiej”?). Było po prostu pięknie.

Tekst i foto: ks. Janusz Barski