Złote gody

Były kwiaty, szampan i gratulacje. Była też najbliższa rodzina i znakomita atmosfera. W imieniu Prezydenta Rzeczypospolitej burmistrz Lubania Arkadiusz Słowiński przekazał parze Medale za Długoletnie Pożycie Małżeńskie i życzył kolejnych lat bogatych w szczęście, zdrowie i zgodę na drodze wspólnego życia.

Heinrich Heine pisał, że „Małżeństwo to morze, dla którego dotychczas nie wynaleziono kompasu”. Jednak są śmiałkowie, którzy bez kompasu czy nawigacji z powodzeniem pokonują kolejne morskie mile. I choć niekiedy morze jest wzburzone, a fale silnie uderzają o burtę, to najważniejsza jest wewnętrzna siła związku, która pomaga przetrwać ciężkie nawałnice. Z taką właśnie siłą po oceanie ludzkich przeżyć płynie małżeństwo Państwa Moskaluków. Pani Anna oraz pan Stanisław pobrali się w styczniu 1964 roku, czyli ponad pięćdziesiąt lat temu. Przez ten czas morze żyło swoim życiem, były więc susze i powodzie, były też przypływy i odpływy. A jednak dwoje żeglarzy z powodzeniem pokonywało kolejne sztormy i z radością witało słońce wychodzące zza chmur. Już od pół wieku przystanią ich życia jest Lubań. To tutaj na świat przyszło następne pokolenie Moskaluków - córka i dwóch synów. To tutaj Jubilaci pracowali w Lubańskich Zakładach Przemysłu Bawełnianego. To tutaj pani Anna, zawodowa tkaczka z miłością przędła nić życia, a pan Stanisław jak przystało na doświadczonego mistrza nadzorował, kontrolował i usprawniał ewentualne usterki. Duet doskonały doczekał się trójki wnuków.

A miasto? Zdaniem Jubilatów przez te pięćdziesiąt lat zmieniło się na korzyść. W przeciwieństwie do powojennej aury pełnej zniszczeń dzisiejszy Lubań zachwyca i – jak mówią małżonkowie - w odnowionym i zadbanym mieście dobrze się żyje.
ŁCR