JEDYNKA SZKOŁĄ DOBREGO WYCHOWANIA

Zajęcia prowadzone były w różnej formie. Niektóre klasy podzieliły się na dwie grupy, z których każda broniła swoich racji. Jedni bronili tezy, że warto być dobrze wychowanym, a inni próbowali odeprzeć ich argumenty. Część uczniów miała za zadanie dowieść, że nie warto przestrzegać zasad savoir – vivru, czyli dobrych manier. Trzeba przyznać, że padło sporo argumentów, np. „to jest wygodne”, „poświęcamy więcej czasu sobie”, „nie martwimy się o innych”, „postępujemy tak, jak nam się podoba”, „nie zwracamy uwagi na słowa” itp. Natomiast zwolennicy tzw. „kindersztuby”, czyli wychowania od dziecka, dzielnie bronili swego stanowiska. Nie było to zbyt trudne zadanie, chociaż przeciwnicy próbowali odrzucić takie argumenty, jak. „dobrze wychowani ludzie mają więcej przyjaciół”, „są powszechnie szanowani”, „nie są egoistami”, „umieją zachować się w każdej sytuacji”, „są zadowoleni, spokojni, uśmiechnięci”, „nie hałasują”, „ładnie się wyrażają” itp. W czasie debat dużą wagę przykładano do zasad kulturalnego dyskutowania, czyli: nieprzerywania sobie wypowiedzi, uważnego słuchania przedmówców
i sygnalizowania chęci zabrania głosu poprzez podniesienie ręki. Argumenty „za” i „przeciw” zostały odnotowane na tablicy.

Część klas prowadziła dyskusje, włączając do niej elementy samooceny. Jako tezę przyjęto zdanie iż „uczniowie Szkoły Podstawowej Nr 1 stosują się do zasad dobrego wychowania”. Podczas zajęć nasi uczniowie wspólnie zastanawiali się nad tym, czy przyjęte założenie jest zgodne z prawdą. Tutaj również padało wiele argumentów, które często poddawały w wątpliwość słuszność przyjętej tezy. Uczniowie rozmawiali na temat tego, co wpływa na złe zachowanie. Podali również cechy człowieka dobrze wychowanego. Podczas pracy w grupach uczniowie mieli za zadanie stworzenie profilu ucznia, który spełnia wszystkie wymienione w dyskusji warunki. Dzieci okazały się niezwykle twórcze: niektóre wykonały zadanie tworząc plakaty z konturem człowieka, w którym zapisane zostały najważniejsze zasady, inne podawały przykłady pozytywnych i negatywnych zachowań, szacując, które stanowią zdecydowaną większość.

Wszyscy uczniowie poinformowani byli o planowanej debacie i część z nich przygotowała się do zajęć bardzo solidnie. I tak w klasie VIb młodzież dyskutowała również o tym, w jakich okolicznościach powinno stosować się tzw. „magiczne słowa”. Padały pytania dotyczące konkretnych sytuacji, np. czy powinno mówić się „dzień dobry” wchodząc do pociągu czy autobusu; albo co należy odpowiedzieć, kiedy ktoś mówi „dziękuję”. Uczniowie uznali, że w kwestii dobrego wychowania, posługiwanie się takimi zwrotami jest bardzo istotne i powinno stanowić podstawę przy tworzeniu profilu kulturalnego ucznia.

Uwieńczeniem debat było stworzenie Kodeksu Dobrego Wychowania. Każda z klas IV – VI podała swoje propozycje. Uczniowie spisali wszystkie pomysły, uwzględniając to, co ich zdaniem jest najważniejsze. Z bardzo wielu punktów wymienić można, m.in.: dbanie o kulturę języka (w tym nieużywanie wulgaryzmów), punktualność, opanowanie, życzliwość, szacunek, dbałość o higienę osobistą, tolerancję, dbałość o porządek, itp.

Najmłodsi uczniowie również rozmawiali na temat savoir-vivru. Podczas zajęć edukacji społecznej dowiedzieli się między innymi, jak powinien zachowywać się kulturalny uczeń.
W ramach promocji kulturalnego zachowania, również w świetlicy szkolnej zrealizowany został blok tematyczny „ABC dobrego wychowania”. W dniach 17.10.2016 – 21.10.2016 uczniowie klas I – III m.in.: wzięli udział w dyskusji na temat dobrego zachowania, poznali podstawowe zasady savoir-vivru, wykonali plakaty „Stop wulgaryzmom!”, stworzyli własny Kodeks Kulturalnego Ucznia.
Wszystkie działania były spójne i prowadzone w celu przekonania uczniów o tym, że warto być kulturalnym. W efekcie pracy uczniów oraz nauczycieli języka polskiego powstał SZKOLNY KODEKS ZASAD DOBREGO ZACHOWANIA. Wszyscy uczniowie naszej szkoły zadeklarowali chęć stosowania się do samodzielnie wypracowanych zasad.