Kolekcjonerzy w Lubaniu

Antyki, czyli stare, zabytkowe przedmioty często są poza zasięgiem naszych portfeli. Jednak miło byłoby mieć coś, co pamięta dawne czasy. Są tacy, dla których takie przedmioty mają oprócz wartości materialnej, niesamowitą wartość sentymentalną. Dla osób lubiących wyzwania i poszukiwania organizowane są targi, na których roi się od pamiątek z dawnych czasów.

W 2008 roku w miejskim dwutygodniku Ziemia Lubańska można było przeczytać artykuł o pierwszych lubańskich targach kolekcjonerskich. Idea targów przetrwała do dnia dzisiejszego i ma swoje stałe grono odbiorców, które co miesiąc czeka na trzecią sobotę miesiąca. Właśnie wtedy centrum miasta staje się miejscem spotkań „zbieraczy i poszukiwaczy” precjozów z minionych epok. Porcelana, biżuteria, pamiątki z czasów wojennych – coś ze sztuki, coś z militariów, coś z życia codziennego. Jeśli chcesz poczuć dawny klimat i znaleźć coś niepowtarzalnego zapraszamy na lubański rynek, gdzie kolekcjonerzy przywitają Cię z otwartymi ramionami i z wielką radością za niewielką opłatą podzielą się swoimi cudami.

Zapraszamy na Targi Kolekcjonerskie.

(ŁCR)

Poniżej treść artykułu z Ziemi Lubańskiej - Nr 14(349) opublikowany na http://www.zl.xn--luba24-leb.pl/ 22 lipca 2008 roku.

„Jedną z imprez towarzyszących Dniom Lubania były zorganizowane po raz pierwszy – ale jak wyrażają nadzieję uczestnicy, nie ostatni – Targi Kolekcjonerskie. 
Na pomysł umożliwienia wymiany zbieraczom, lub też sprzedaży eksponatów ze swoich zbiorów wpadło Łużyckie Centrum Rozwoju. Organizatorzy udostępnili kolekcjonerom wnętrza Galerii, jak też teren wokół. Zadbali również o promocję. Raczkujące jeszcze targi zgromadziły tymczasem kilku wystawców ale gdyby przedsięwzięcie – jak mówią zainteresowani – organizowane było systematycznie, z pewnością miałoby przyszłość.
Wewnątrz Galerii rozłożyli się ze swoimi eksponatami zbieracze głównie monet, banknotów, kart telefonicznych, wizytówek, znaczków turystycznych. Z kolei obok budynku – pod niebem – usytuowali się kolekcjonerzy staroci. Czego tam nie można było znaleźć – kandelabry, porcelanę, obrazy, ozdobne poduszki, białą broń i wiele innych, których nie sposób wymienić...”