„Dialog o losie i duszy”

Stanisław Vincenz, urodzony w 1888 w Słobodzie Rungurskiej na Pokuciu, był autorem wielu dzieł, z których najważniejszy jest epicki cykl „Na wysokiej połoninie”. Polak, pochodzący z rodziny przemysłowców naftowych, studiował w Wiedniu, brał udział w I wojnie światowej i wojnie polsko-bolszewickiej. W dwudziestoleciu był aktywnym twórcą kultury i działaczem publicznym. W 1939 roku kilka miesięcy spędził w więzieniu NKWD, wiosną 1940 przedostał się nielegalnie na Węgry, skąd w 1945 wyjechał do Francji. Związany z paryską „Kulturą” niemal od początku jej istnienia. Ostatnie lata życia spędził w Lozannie.

Vincenz jest reprezentantem całej generacji polskich autorów emigracyjnych, w PRL-u objętych zapisem cenzorskim, wyeliminowanych z żywego obiegu kultury krajowej, zmarginalizowanych w dydaktyce uniwersyteckiej i szkolnej.

Twórca wystawy Jan A. Choroszy, pracownik Instytutu Filologii Polskiej Uniwersytetu Wrocławskiego, autor monografii Huculszczyzna w literaturze polskiej (1991) i studiów poświęconych Vincenzowi.