Zawsze razem - w zdrowiu i chorobie

Czy istnieje recepta na szczęście małżeńskie? Odpowiedź na to pytanie znają małżeństwa z długim stażem, a takich w Lubaniu nie brakuje. Tym razem w lubańskiej Sali Ślubów jubileusz pięćdziesięciolecia małżeństwa świętowali Państwo Kazimiera i Julian Kirylczuk. Ceremonię poprowadził zastępca kierownika Wydziału Stanu Cywilnego Urzędu Miasta Lubań Andrzej Choroszy, który we wzruszającej mowie podkreślał znaczenie długoletniego i trwałego związku. Obecny na uroczystości Burmistrz Miasta Lubań Arkadiusz Słowiński uhonorował dostojnych Jubilatów Medalami za Długoletnie Pożycie Małżeńskie, które przyznaje Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej. Nie zabrakło również kwiatów, upominków, lampki szampana i serdecznych życzeń na kolejne lata wspólnej drogi życiowej. Spotkanie było okazją do poznania sekretu szczęścia małżeńskiego.
- Trzeba być razem, bez względu na okoliczności. W zdrowiu i chorobie, w radosnych, ale też trudnych chwilach – mówili zgodnie Państwo Kirylczukowie.
- Wybaczać, wybaczać i jeszcze raz wybaczać, być cierpliwym i wyrozumiałym – podpowiadała córka, na co potakująco kiwała głową Pani Kazimiera.
- Idealnie nigdy nie będzie. Ja jestem szybki, lubię szybko, a żona jest wolna. Nieraz się sprzeczamy, ale jak drugiemu dzieje się krzywda, to zawsze jesteśmy razem. Najważniejsze to pomagać sobie w chorobie, to jest wszystko i nic więcej – podsumował Pan Julian.
W trakcie uroczystości nie zabrakło również wspomnień. Małżonkowie doskonale pamiętają początki swojej miłości, w tym pierwsze randki, na które Jubilat jeździł z Lubania do Świdnicy.
- Kolega znał moją żonę, a ja - dwudziestotrzyletni kawaler -szukałem dziewczyny. Pojechaliśmy do Świdnicy, gdzie wtedy moja przyszła żona pracowała. Kolega poszedł po Kazimierę na stancję, a ja czekałem na nich pół godziny. Już miałem wracać do Lubania, ale w końcu się pojawiła. To był luty 1972 roku – wracał pamięcią do dawnych lat Jubilat.
Zdumiewające jest, że już na drugim spotkaniu pan Julian oświadczył, że za trzy miesiące chciałby ożenić się z Panią Kazimierą. Jak powiedział, tak zrobił. Zakochani 10 czerwca 1972 roku pobrali się w Lubaniu, gdzie mieszkają po dzień dzisiejszy. Doczekali się dwóch córek i syna, ale też wnuka oraz trzech wnuczek. Pan Julian pracował jako inkasent, a Pani Kazimiera prowadziła dom i opiekowała się dziećmi. Dziś czas wypełnia im działka, którą z radością pielęgnuje Pan Julian. Pani Kazimiera z działkowych darów przygotowuje zaś pyszne przetwory. W stronę tak zacnej pary w imieniu wszystkich mieszkańców kierujemy słowa uznania i ogromne gratulacje.
(ŁCR)